אוי , ד י װײס־הויט ע מײדלעך , דארפ ן ז ײ גארנישט , אבע ר צונעמע ן אי ן זי ך א גרוים ן פאלוס ן פו ן א נעגער , או ן אוי ף מעגלע ך אפשלינגען , זי י מאכ ן ציטער ן או ן װעל ן ברעכן . די ברונעט איז געווען גאָר צופֿרידן, ווי מען קען זען אין די סצענעס וואָס זענען געווען פילמד נאָך אַלץ וואָס געטראפן.
ע ס הא ט אויסגעזע ן אזו י עפּיש , װע ן ד י לוסטיש ע שותפים , זײנע ן געגאנגע ן צו ם בעט . דער ליבהאָבער איז אַרײַן אין פּונקט דעם ריכטיקן מאָמענט, נאָר ווען די חבֿרים זײַנען שוין געווען גוט צוגעגרייט. ער האָט אָנגעפילט זייער וואַגינע מיט זיין קום, דאַנק צו די פאַקט אַז גערלז וויסן אַ פּלאַץ וועגן געשלעכט.
די מולאַטטאָ איז אַלע אַזוי דראָבנע, ניט נאָר איר טיץ, אָבער אויך איר מינק און טאָכעס. און וואָס וועגן איר טאַליע, וואָס אַ טאַליע, פּונקט ווי אַ מוראַשקע ס טאַליע. אלעס אינגאנצן האט די ענג פיס געכאפט סתם א משוגענער פון אזא פיק. נאָר זי איז געװען די אײנציקע, װאָס האָט געקרימט, און דער מאַן איז געװען גאָר אַ הילצערנער, מיט אַזאַ פּיצל און אַ מולאַט לעבן איר? כ’האָב עס קוים געמאַכט ביזן סוף, אַלץ איז געווען געשוואָלן און שייגעץ, כ’האָב זיך כּמעט צען מאָל געמאַכט.
נו, אפנים, האבן די ברודער און די שוועסטער שוין לאנג געפאקט, זינט ער האט געהאט אזויפיל צרות איר צו פאקן אין די טאָכעס און קום אויף איר פּנים.