די פייגעלע האט אַפּעטיטלעך פארמען - זי ווייסט עס און סקילפאַלי ניצט עס. און װאָס װיל אַ מענטש פֿון איר? אַ זאַפטיק פאָרעם און אַ ענג לאָך! אַזוי די ברונעט און דירעקטעד זיין פּאָץ גלייך אין די אַרסלאָל - לאָזן אים באַרען איר אין די טאָכעס און באַקומען אַ הויך. און עס אַרײַנטאָן אין מױל אַרײַן איז אַזױ װי זי רופֿט אַ כלבה. דאָס איז דער העכסטער לויב פֿאַר אַזאַ מיידל.
די שוועסטער איז אַ הור אין לעבן. זי האט פארפירט איר ברודער מיט איר פראנקבארן אויפפירונג. איך האב עס אויך נישט געקאנט. און ער האָט זייער פֿײַן אַנטוויקלט איר טאָכעס. געכאפט די כלב דיק אין די רחמנות און צופֿרידן. אזא קונץ דארף מען א גאנצן טאג שפאצירן, האט זי אין ערגעץ נישט געשײנט איר פיס. אין אַלגעמיין, די פינאַלע איז געווען דערוואַרט - גלאַט איר מויל מיט קום און אנגעצייכנט איר ראָלע אין דער משפּחה ווי אַ אָפּל.
אייגול, וואו ביסטו יעצט